บทที่ 757

เจียงชั่นหยางยักไหล่ “ก็ได้! งั้นฉันไปเดินเล่นแถวนี้เองแล้วกัน เดี๋ยวกลางวันจะกลับมาขอข้าวกินด้วย!”

กู้ซินซินเหลือบมองเขาอย่างรังเกียจ วางถ้วยกาแฟในมือลง “ฉันว่านี่แหละคือจุดประสงค์หลักของนายล่ะสิ!”

เจียงชั่นหยางฉีกยิ้มกว้าง ลุกขึ้นแล้วเดินเล่นออกไป เพื่อไม่ให้รบกวนการทำงานของพี่สาว

กู้ซิน...